Seni kaybedeli, tam 9 gün olmuş. Nasıl hızla geçti günler…İlk üç gün, Pazar, Pazartesi, Salı…tamamen sis içinde, kimlerle telefonla konuştum, kimler cenazeye geldi, kimler duada idi.Ne söyledim, ne söylediler, hem biliyorum, hatırlıyorum, hem de sanki sis altında, gerçek değil gibi.Hala sabahları bugün anneme ne götürecektim, ne yapacaktık, diye uyanıyorum. Her gördüğümü, duyduğumu, hep sana anlatasım var.
Çiçekleri ne kadar çok severdin, cenazede, kabristan da her yer çiçeklerle doldu.Ya evimiz, bütün sevdiğin kır çiçekleri, beyaz papatyalar, muhteşem buketleriyle, rengarenk orkideler, her yer de…
Aileden herkes, halalar, yeğenler, kuzenler, gelinler, damatlar, enişteler….uzaklardan, yakınlardan koşup geldiler.Komşular, dostlar, senin tanımadığın, ama seni kardeşim, benden ve Necil’den dolayı tanıyanlar,hep geldiler aradılar.Bir de benim ve kardeşimin tanımadığı ama seni tanıyan çok seven, çok değer veren bir sürü insan vardı, seninle babamla ilgili inanılmaz güzel anılar anlattılar.Kısacık zaman içinde her şey arka arkaya hızla oldu, söylendi yapıldı.Duada, tüm aile, ve en yakın dostlar bir arada olduk. Kuzenler, yeğenler, ailenin en gençleri seninle, ve babamla ilgili o kadar güzel şeyler anlattılar, paylaştılar ki; bunları hep duyasın, bilesin, sana anlatayım istedim.
Nasıl gelin olmuşsun, gri şapkalı nikah kıyafetinle ne kadar güzelmişsin. Babamla nasıl uyumlu güzel bir çiftmişsiniz.Bizden çok küçük kuzenler için bile nasıl güzel örnek idol olmuşsunuz, nefis sofralarınız, babamın muhteşem tarih bilgisi ve hikayeleri fıkraları… senin herkesi güler yüzlü zarif tarzınla kucaklaman ağırlaman, komşularınla olan benzersiz ilişkilerin, komşum rahatsız olmasın, kırılmasın diye hiç bir fedakarlıktan kaçınmaman. Sevdiğin yemeklerini onlarla paylaşman, hep anlatıldı, anıldı…
Sonra ki günler de ise, cenazeye duaya yetişemeyenlerin ziyaretleri ile nasıl geçti, anlamadım. Sen ikramı,misafirlerini en güzel şekilde ağırlamayı çok severdin, babam da öyleydi. Ben de her geleni en iyi şekilde ağırlamak istedim. Çok dost, yakın, uzun zamandır birbirimizi göremediklerimiz de, geldiler… Çoğu da çiçeklerle geldiler, rengarenk, tüm güzellikleriyle çiçeklerle; evimiz sanki harika bir bahçeye döndü. Sen olmalıydın, çiçeklerin hepsiyle ayrı ayrı konuşur, öper severdin.
Dua da yemeklerin helvan çok lezzetli ve güzeldi. En sevdiklerin tüm organizasyonu üstlendiler, ben hep her şeyin hem içinde hem dışında gibi hem yaşadım, hem sanki uzaktan izledim. Ya hafta sonu sabah kahvaltıdan akşam geç saatlere kadar, taziyeye gelenlerimiz oldu. Birileri çıktı, birileri geldi. Hiç yalnız kalmadık.Hep senin sevdiğin gibi. Sonra bu hafta 7 si Pazartesi günü; halamla kararlaştırdığımız gibi, helvanı yaptık, dualar ettik, bütün hafta okuduklarımızı ruhuna gönderdik. Halam, Necati eniştem, Şafak eniştem, Nihal, Kerem hep beraberdik. Kiminle helvanı yaptık biliyor musun? Çok sevdiğin arkadaşım Nihal ve Şennur ile. Senin de olduğun pazartesi sofraları yerine bu sefer senin için dua edip helva yaptık. Hem de üçümüz de ilk defa helva yapmanın beceriksizliği ve heyecanı ile. Ama fena da olmadı, beğendiler.
Evde ilk yaptığım, yemek menüsünde farkında olmadan fava eklemişim. Senin hep çok güzel yaptığın favayı…Bana misafirler geldiğinde bana yapıp gönderdiğin, favayı…Çok da güzeldi, senin yaptığın gibi olmuştu. Sonra bitince yine yaptık, gelen misafirlerimize de ikram ettik. Sonra de senin yemeklerinden seçtiğim lahana dolması, fava ve mozaik pastayı sık sık yapalım, istiyorum. Bir de harika anne köftenden…Ispanaklı böreğini de yapsak mı? bilemedim.
İşte böyle anneciğim, bana hep seni en güzel anılarla yaşatan, yokluğunun acısını hafifletmeye çalışan sevdiklerimizle 9 gün böyle geçti. Yarın cenaze nedeniyle ertelenen bir toplantıya gideceğim. Arkadaşlarıma; senin için helva götüreceğim, sabah dualarımı okuyacağım, helvanı götürmeden…
Babam da sen de yas sevmezdin, evimiz de zaman zaman acı dolu, zor günler yaşandı, ama yas ile değil, tevekkülle karşılandı.Ben de yokluğunu kabullenmiyorum, başka bir boyuttasın ama kalben hep yanımdaymışsın gibi hissediyorum, yas tutmuyorum, seni, sizleri güzelliklerle anarak geçiyor günler….
Canım anneciğim benim anlatacaklarım, şimdilik bu kadar, nurlar içinde ol…
Çok üzülerek okudum başınız sağolsun Allah geride kalanlara uzun sağlıklı ömürler versin 😦
Teşekkürler Elif’cim…