2015 zor ve farklı bir yıl oldu, benim için. Önce annemin sağlığı iyice bozuldu, sonra Nisan başı onu ebediyete uğurladık. Onun yokluğuna alışamadan; çok sevdiğimiz yakınlarımızı üst üste kaybettik. Ülkemizin yaşadığı sıkıntılar, hep katlanarak devam etti.  Yaşadıklarım sağlığımı, yaşamımı olumsuz etkiledikçe zaman zaman yazma enerjim de yok oldu. Hep mutlulukları, başarıları paylaşmayı istediğim blogumda yazmak istediğim her şey anlamsız gözüktü. Halbuki bütün bu süre içinde çok okudum, çok film seyrettim, çok yeni yerler keşfettim, konserlere gittim, seyahatlerim oldu; yeni güzel başarı hikayeleri biriktirdim ;ama hiç birini paylaşmaya değer bulamadım. Sanki ben de tükenmişlik sendromu yaşadım. Hala da kurtulmuş değilim. Hayatımın temposunu bozmadım. Eskisi gibi hayatın içindeyim, ama mutlu değil de, mutlu gibi olmaya çalışıyorum, ve de zorlanıyorum, tıkanıyorum. Eskisi gibi bol bol içten kahkahalar atamıyorum. Artık acele etmeden,  kendimi ana bırakarak yaşamı deniyorum. Tüm hayatım boyunca hep koşturarak yaşamanın bana neler kaçırdığını yeni yeni keşfediyorum.  Bir sabah çok erken saatlerde uyarılmış gibi kalktım. Geçen sene alıp okuyamadığım, Metin Hara’nın Yol kitabını açtım, ve büyük bir istek ve merakla okumaya başladım. Geçen sene hiç ilgimi çekmeyen kitap bu sefer beni çok etkiledi. Demek zamanı şimdi imiş.Kitapla birlikte kalbimin sesini daha iyi duyabilmek, gönlüme yolculuk yapabilmek için, nefes çalışmaları yapmaya başladım.Daha önce bir kaç kere nefes egzersizi yapmıştım ama devamını getirememiştim. Şimdi bambaşka bir aşkla yapıyorum. Çözemediğim, içinden çıkamadığım mutsuzluğumu, bozulan sağlığımı bu egzersizlerle sonlandırmaya çabalıyorum. Bu çalışmalar ve deneyimlerim ile ilgili anlatacak çok şeyim var.Metin Hara’nın Yol adlı kitabı rehberim. Önce çok sevdiğim, önerilerine, tespitlerine çok değer verdiğim bir arkadaşım beni uyarmaya başladı, Meral göründüğün gibi değilsin,  biraz kendine özel zaman  ayır,  sadece dış dünya  ile olan iletişimini değil, biraz da iç dünyanı duy, yoga ya da benzeri uğraşlar dene. Yoksa sağlık sorunlarını çözemeyeceksin   diyordu. Aslında oldukça pozitif biriyim, olaylara hep olumlu yönüyle bakarım, hatta bu konuda fazla iyimser olmam eleştirilirken, neden böyle diyor diye düşünürken; Metin Hara’nn Yol’u ile yanlışlarımın, eksiklerimin farkında olmaya  başladım.  İşte böyle. Şimdi başka bir Yol’dayım…Senelerdir, kişisel gelişim, iletişim  eğitimleri alırım, bu konuda çok kitap okurum, tasavvuf ile ilgili öğretilere seminerlere katılıyorum.Kitaplar okuyorum. Hepsinin de çok faydalarını gördüm. Ülkemi, dünyamı, evreni, yaşamı seviyorum… ama bu dönem yetmedi.Özellikle ülkemin yaşadıkları,  hayatımı kararttı. Her gün , bu gün yeni bir gün yeni bir umut diye başlıyorum, ama yeni bir acıyla karşılaşıyorum. Söyleyecek sözüm kalmıyor…Umudum “Yol “ile başlattığım nefes egzersizlerinde …Aşağıda kitap tanıtımını paylaştım, Metin Hara ” Bu kitabı  okuyup anladım, inandım demeniz için yazmadım. Bu egzersiz kitabı yapın deneyin, siz de yapabilirim.” deyin, diye yazdım diyor. Aşağıda kitabın tanıtım yazısını paylaştım, ben düzenli egzersizlerimi yapıyorum. Farkındalıklarım arttı, aşkla, umutla devam ediyorum, …sevgiler, sevgiler…