Temel arkadaşı Dursun’a sormuş “Bu nasıl dünya” Dursun da demiş ki “Bak şu karşıdaki kadının kucağındaki çocuk nasıl olduğunu söylüyor.”Çocuk annesinin kucağında hem ağlıyormuş hem de sızlanıyormuş. ”Ama anne hem vuruyorsun hem de ağlama diyorsun.”

Canım arkadaşım sevgili Ayşe Sakar’ın geçtiğimiz hafta annesini kaybettik.Ayşe benim için, tüm dostları, arkadaşları sevdikleri için çok özel bir insan.İnanılmaz sevgi dolu,hayatı hepimizden çok dolu dolu yaşayan, enerjisine hiç birimizin akıl sır erdiremediği çok güzel bir arkadaş, dost.Çok başarılı iş hayatından sonra şimdi, koçluk yapıyor,sürekli kendini geliştiriyor, yeniliyor,seyahatlerin birinden diğerine,hiç yorulmadan, bildiklerini yaşadıklarını, sevgisini hep paylaşarak, hep mutlu pozitif ama çok hareketli tutkulu bir hayat yaşıyor.

Hepimizin çılgın arkadaşı, kahveye gelin diyor, yemek oluyor, yemeğe gelin diyor, şölen oluyor, onunla seyahat etmekse olağanüstü bir paylaşım.Hep gönlü bol, sevgisi bol, enerjisi bol, süper bir insan.Annesinin kaybı, hepimizi tüm sevenlerini çok üzdü,cenazesine yetişemedim,evine taziyeye gittiğimde Ayşe yine tüm pozitifliği ile tüm gönlü, sofrası, enerjisi bolluğu ile bizleri karşıladı.Harika helvasının yanında bin çeşit ikramı ile bizleri sardı, sarmaladı, annesini, ölümünü, o günden beri yapılan sürekli duaları,cenaze  törenini, yemekleri  o kadar güzel anlattı, o kadar güzel paylaştı ki Mevlananın dediği gibi ölümü bile şölene döndürdü.Sevgili annesi uzun süredir rahatsızdı, artık gitmek istemişdi, çocukları ile sevdikleri ile vedalaşıp huzura ulaşmıştı.Bu çok özel  arkadaşımızın sevgili annesi de Ayşe anlattıkça anladık ki nasıl gönlü, eli, enerjisi bol, bambaşka bir insan.Hep vererek mutlu olmuş, sadece çocuklarına, ailesine, sevdiklerine  değil tüm mahalleliye tüm komşularına tüm erişebildiklerine el uzatmış, çok iyi bir müslüman anne.Herkese anne dost sevgili olmuş.

Canım Ayşecim,annecin nurlar içinde  yatsın, ne mutlu senin gibi de müthiş evlatlar anneler yetiştirmiş.