Babalar günü kutlarken;………..

Babama daha çok benzerdim. Her şeyiyle değil, ama yapısal benzemelerimiz,  çoktu. Bazı huylarımız da çok benzerdi. Çok uzun yıllar oldu babamı kaybedeli ama sanki daha dün gibi, her yaşadığımız, paylaştığımız. Babam güzel sofraları, misafiri çok severdi. Her zaman çok şıktı, itinalı idi,  sabah akşam tıraş olurdu, evde hasta, istirahatte olduğu günlerde bile pantolonu, gömleği ve  kıravatının üzerine  şık robe de cahambre giyerdi. Boynuna ipek fular koyardı.Annem  de babam da bir gün bile özensiz, olmadılar..Her sabah en erken saatlerde kalkıp giyinip, güne başlarlardı, hiç bir zaman ev halleri olmadı.Hep iyi giyimli, bakımlı ve şıktılar. Hatta babam sabah ayrı traş olur, akşam yemeğe oturmadan ayrı traş olurdu…Gezmeyi, seyahati, hayatı da çok severlerdi. Babam tarihe çok düşkündü, çok fazla  fıkra bilir, ve çok güzel anlatırdı.Hem de her zaman herkesin her yaşın seveceği dinleyeceği, eğlendirirken düşündüren fıkralardı. Seni ani kaybettik, büyük şok yaşadık, hiç hastalanmadan, acı çekmeden ani bir ölüm seni bizden ayırdı, keşke daha uzun seneler yaşasaydın, beraber olsaydık… Baba kız özel sevgisi bizim için  de geçerli idi. Ölümünün ardından uzun zaman, her aklıma geldiğinde saatlerce kendimi tutamaz ağlardım. Çok çalışkan, çok hareketli, çocuklarını ailesini, gezdirmeyi çok  seven bir baba idin. Seninle babalar günü anımız yok, hatırlamıyorum, o zamanlar böyle popüler kutlamalar yoktu galiba… Ama hayatta olsaydın, yine nasıl şık giyinir, hazırlanır, anneme sevdiğimiz yemekleri hazırlatır bizi beklerdin… diye düşünüyorum. Sana özel günlerde bir hediye alacağımız zaman, bana değil, soframa bir şey al derdin. Ben de özellikle bu konularda sana çekmişim. Şık sofraları, değişik sunumları çok seviyorum, seni hep güzel, şık, itinalı, halinle, misafirlerimiz, özel gezmelerimiz, programlarımızla  hatırlıyorum. Canım babacığım, nurlar içinde ol, babalar günün kutlu olsun….Anneciğim, sana da en güzel sevgilerimle…