Yazmak çocukluk hayalimdi, her yanım alınmış notlar, biriktirilmiş yazılarla dolu.Ama daha lisedeyken çalışmak iş sahibi olmak istedim, ve onun peşinden gittim.İyi de yapmışım.

İlk işim 17 yaşında bir turizm kongresinde görev almak oldu.İlk paramı o zaman kazandım.Sonra üniversite, ilk yılında evlilik, sonra  biricik kızımın doğumu, ve ev, okul, çocuk hepsi bir arada  Marmara Üniversitesi İşletme bölümünden mezun oldum. Sonra da önce okumama sonra çalışmama karşı olan ilk eşime rağmen çalışma koşulları oluşturdum. Önce 15 ay bankada çalıştım,sonra hocam Öztin Akgüç’ün Mali Müşavirlik bürosunda staj çalışma yaptım.Onun da desteği ve yönlendirmesi ile ilk işimi kurdum.

Zorluklar beni hiç yıldırmadı, daha hırslı, kararlı devam ettim.hep cesaretli ve girişkendim.Girişimcilik, hayatımda çok önemli yer aldı.Hep mükemmel eş,anne,evlat ve işkadını olmayı berbarce götürmek için uğraştım.

Çocukluğumdan beri kitap okumak, edebiyat, sanat galerileri gezmek resim yapmak, konserlere gitmek,seyahat etmek beni en çok heyacanlandıran şeylerdi.Senelerce Milliyet Sanat dergilerini satır satır okur,  resim galerilerinden çıkmaz,kitabevi raflarından kitap seçerken saatlerin nasıl geçtiğini fark etmezdim.Harçlık dönemimde paralarımı hep kitaba yatırır, her zaman birazını da altına çevirirdim, ekonomik güvence altında olmak beni hep rahatlatırdı.Sonra çalışmaya başlayıp para kazandığımda ufak ufak resim almaya başladım.AKM açıldıktan sonra hep bilet gişelerinde her Cuma akşamı saat 19.00da Devlet Senfoni orkestrası konserlerinde tüm müzik festival ve konserlerinde bana rastlayabilirdiniz. Yatırım için de  o zamanın modası gayrimenkul yatırırmı olan kooperatiflere yatırırdım.

Tüm gayretim, yaptıklarım  kendi mutluluğumu sağlarken etrafıma da hep pozitif , olumlu yansıdım.Her zaman  sorunların değil çözümlerin takipçisi oldum.Güçlü olmak, özgür olmak,kendi ayakları üstünde durmak  için, çok çalıştım.Şirketlerim, çalışanlarım, sorumluluklarım olduğunda, hobbylerim de zaman zaman  geri planda kaldı.Bana çok keyif enerji veren şeyleri çok daha az yapar oldum, böylece de çözümleri değil sorunları daha çok görmeye başladım.Hepsini dengede tuttuğumda problem yoktu,ama denge bozulunca  da bana hiç uymayan mutsuz durağan bir döneme girdim, gülmeyi unuttum.

Şimdi yeniden, hobbylerimi daha aktif hale getirmeye başladım.Onlarla kazandığım enerjiye ihtiyacım olduğunu düşündüm.Kendimi tekrar gözden geçirmek yenilemek, mutluluk veren şeyleri yapmak,çok da programlamadan hatta hiç programlamadan kendimi hayatın akışına bıraktım.Biraz da gücün, başarının,mükemmeliyetçiliğin peşinden değil, yazgımın peşinden gitmek istedim.Şimdiye kadar aldığım notları, yaşadıklarımı, gördüklerimi, beni heyacanlandıran mutluluk veren, kendimi iyi hissetmemi sağlayan şeyleri de yazarak hem kendimi daha iyi tanımak, kişisel gelişimime katkıda bulunmak hemde  yazılarımı paylaşarak mutluluğumu heyacanımı  yansıtarak çoğaltmak istedim.

Girişimcilik konusundaki çalışmalarımı, başarıları,zorlukları, yaşayarak öğrendiklerimi, üyesi olduğum, hayatımda çok önemli yeri olan  Kagider’de kazandığım zenginlikleri de ekleyerek, paylaşmak  yeni kadın girişimcilere, üniversite öğrencilerine katkı ve destek olmak da sosyal misyonum oldu.

Yazılarımı tamamen içimden geldiği gibi ve samimi duygularla yazdım.Anında hissettiğim yaşadığım gibi.

Kucaklar dolusu sevgiler