2003 de çok sevdiğim bir arkadaşım beni briç derslerine başlattı. Hep isterdim, ama ilk teşebbüs onun sayesinde oldu.Bir sene hiç aksatmadan haftada bir gün derse gittim.Hocam Süleyman Kolata başından şart koşmuştu.

Derslere ara verirseniz devamını getiremezsiniz, mazeretiniz varsa hiç başlamayın. O dönem de üç haftalık bir Amerika seyahatim vardı, hocam başlama o zaman diye ağırlığını koymuş ben de üç haftanın derslerini arkadaşlarımdan maille alacağım aksatmayacağım, çalışacağım, sözleri ile çok zor ikna etmiştim.

Briç sevdası bambaşka , sevgili  hocam üniversitede dişçilik fakültesinde başlıyor brice,  ve okulu da bitirmeden kendini hep briç içinde buluyor. Kendisi aynı zamanda Milli Takım        Oyuncusu, çok değerli, çok sevilen  bir hoca.Hepimizin hem çok sevdiği hem de çekindiğimiz hocamız, her turnuvada, gözünün ucuyla , herkesin ne yaptığını nasıl oynadığı takip eder,  turnuva sonrası bizi uyararak şaşırtır.

Hocamız Uluslararası Turnuvada Takım Arkadaşlarıyla

                                                              Birinci yıl sonunda da bizi, yüzme öğrensin diye denize atılan çocuklar gibi turnuvanın içine, bilenlerin arasına oturtur. Bizim içinde başka alternatif yoktur,  ya oynarsın ya da bırakır gidersin.

Genelde, her kurs döneminini bitirenlerin sayısı  başlayanların yarısı kadar bile değildir.Bunun nedeni,  Briç öğrenmenin biraz gönül, biraz sabır ve sebat isteyen bir iş olmasından kaynaklanır, ama uzun bir sürecin sonunda bu oyunu öğrenen ve oynayana da ömür boyu keyif verir.

Briçin en önemli özelliği de ortağınla anlaşman, ya da anlaşacağın ortağını bulman. Bende öğrenme senemi tamamladığımda gireceğim ilk turnuvaya  bizden, yani yeni öğrenenlerden  hiç kimse gelmemişti.

Canım arkadaşım Nihal, çok sevdiği bahçesinde

Köşede boynu bükük hocamın beni birisiyle eşleştirmesini bekliyordum. Doğal olarak da bilenler de yeni öğrenenlerle ya da tanımadıkları ile oynamak istemezler, biraz sonra hocam bana yan tarafı işaret etti. Orada çok zarif ben yaşlarda bir hanım da benim gibi bir eş arıyor, ve o da daha önceki sene ders almış ama tamamlayamamış bu sene yine derslere gelen benim gibi yeni öğrenenlerden bir arkadaştı. Birbibirimizi bulmaktan çok mutlu ama bilenlerle oynacağımız için çok heyacanlı ve ezik, oyunlara başladık, her masada önceden kusurumuz olursa affola diye , diye. Acemilik böyle birşey tabii. Sonunda bizde öğrenmeye ve alışmaya başladık, gayret ettik. Ben de hayatımın en güzel tesadüflerinden biri sayesinde kendime çok iyi bir arkadaş, dost ve briç partneri bulmuş oldum. Birbirimize briç de de çok iyi uyum sağladık. İkimiz de keyif için oynadık, hiç kızmadık, hiç hırçınlaşmadık, ne kendimize ne de oynadığımız diğer çiftlere. İkimiz de çok severek oynadık, ama çok da tutucu ve ısrarcı olmadık hiç bir zaman, işlerimiz, önceliklerimiz değiştikçe turnuvalara katılamadık, ama hep keyifle oynadık. Kısa zamanda eşlerimizle de bir araya geldiğimiz bir kayak programı yaptık.

Hep Beraber Bodrum’da

Aynen düşündüğümüz gibi, benim kocaman aşkımla onun eşi sevgili Murat da çok iyi anlaşır oldular. Bir zamanların aynı dönem gençleri olan iki kafadar, konuştukça inanılmaz ortak arkadaşları olduğunu farkettik. Sohbetlerin, kayak seyahatlerinin arasına briçi de ekledik. Onlar da severek ilgilenerek katıldılar teklifimize, eski bir gorenci olan Murat (İnsel) da yeni öğrenen,  Necil’le partner olunca biz harika bir oyun grubu da oluşturduk. Daha sonraki seyahatlerimiz de beraberce değişik turnuvalara katılır olduk. Değişik klüplerde değişik turnuvalara katılma keyfini yaşadık. Bodrum’a her sene özel briç seyahatleri düzenlemeye başladık.İki aile çok keyifli paylaşımlarımız oldu.

İnsel Ailesi Hep Birlikte

Nihal resim yapan, seramik, cam işi yapan çok zarif doğa ve hayvan dostu, harika bir anne, evlat ve eş. Murat çok özel hobbyleri ile çok canlı, hiperaktif, çok neşeli, çok keyifli dost arkadaş, herzaman rastlanmayacak, değerli dostlarımız oldular. Hep beraber yemekler sofralar davetler yaptık.

Bizim yaşlar ve sonrası için briç oynamak  çok güzel dönemler, keyifli . yaşlar. Katıldığımız turnuvalarda ki grup ortalaması genelde bizden bir on yaş daha büyük, bize genç kızlarımız geldi dediklerine göre düşünün. Nihal‘le senelerdir, Maçka’da İstanbul Teknik Üniversitesinde,  İ.T.Ü  Vakfı’nın  düzenlediği turnuvalara katılıyoruz. Vakıf da , hocamız Kolatan‘ın  öğretmenliğinde hem  ders veriliyor, hem  turnuvalar  düzenleniyor, zaman zaman  da üniversitenin konser salonunda, klasik müzik konserleri düzenlenip, zaman zaman da tarihi, turlar ya da seyahatler yapılarak öğrenci okutmak için  katkı sağlanıyor. Bizlerde bu çok müstesna ortamda hem briç öğrendik, şimdi turnuvalara katılıyoruz, hem çok güzel dostluklarımız oldu. Hiç kağıt oyunu bilmeyen benim için briç zihnimi, beynimi hep dinamik tutan beyin jimnastiği yaptıran çok yararlı bir spor aynı zamanda. Briç konuşmadan ortakların birbirini anlaması ve ona göre oynaması gereken bir oyun. Herşeyiyle, dikkat ve iyi konsantrasyon gerektiren ve oynandığı süre içinde sana çok keyif ve mutluluk veren bir oyun.Çok uzun yıllar oynayabileceğimiz, oynadıkça da daha mükemmele yaklaşıp daha çok keyif alınacak bir oyun. Ama en güzeli kazandığımız çok değerli arkadaşlarımız dostluklarımız, onlarla geçirdiğimiz seyahatler turnuvalar, bizleri çok mutlu eden anlar. Çok teşekkür ediyorum. Beni elimden tutup briç okuluna yazdıran sevgili üniversite arkadaşım,  Semra ‘ya . Belki bende sizleri niyetlendiririm, özendiririm, ne dersiniz. İstemek ve sevgiyle hayal etmek yeterli .